สวัสดีทั้งแฟนคลับและแฟนขับของลิขิตรักทุกท่านนะครับ
ก่อนอื่นต้องขออภัยในความล่าช้าก่อนเลย เพราะว่าผมต้องทำงานหาเงินมาขอน้องญาญ่านะครับ (ใช่ครับ ผมยังไม่เลิกมโน 55555)
กว่าจะได้ดูละครย้อนหลังจบตอนที่ 4 ก็เพิ่งจะเมื่อวันศุกร์เองครับ และก่อนที่ละครตอนใหม่จะมาในวันพรุ่งนี้ มันน่าจะดีกว่าถ้าเราได้อุ่นเครื่องด้วยการรีวิวสี่ตอนที่ผ่านมาซักหน่อย เพราะผมว่าตอนนี้ความรู้สึกผู้ชมหลายท่านน่าจะยังหลวมๆอยู่
หลังจากที่ตอนแรกเปิดมาค่อนข้างจะสร้างความตื่นตาตื่นใจมากทีเดียวในตอนแรก ในขณะที่ตอน 3-4 เหมือนจะเพลี่ยงพล้ำไปซักหน่อย
ซึ่งผมเห็นด้วยกับทุกคน แต่ส่วนตัวผมไม่ขอใช้คำว่า ไม่สมเหตุสมผล อย่างที่หลายๆคนพูดถึงนะครับ แต่มันคือ ความสมเหตุสมผลที่เข้าใจยาก
เอาล่ะครับ มาว่ากันที่ละคนเลยดีกว่า เริ่มจากเจ้าของมงเทพีสวนลำไยประจำสัปดาห์...เจ้าหญิงอลิซ
ละครทุกเรื่องต้องมีเทพีสวนลำไยเป็นของตัวเองครับ ขึ้นอยู่กับว่าแต่ละตอนมงนั้นจะไปลงหัวตัวละครใด และจะลงอยู่นานแค่ไหน บังเอิ๊ญ ที่เจ้าของมงดันเป็นนางเอก
แต่ผมขอการันตีเลยว่าทุกอย่างจะเป็นไปในทางที่ดีขึ้น และขอให้คนดูอย่าทอดทิ้งตัวละครตัวนี้เลยนะครับ ที่กล้าพูดเนี่ยไม่ได้อ่านเรื่องย่อมานะครับ พูดเพราะผมรักเจ้าหญิงและลำเอียงล้วนๆนะครับ (เดี๋ยวๆๆๆ
)
แต่ก็นั่นแหละฮะ ถึงผมจะรู้สึกอยากเอาแกงเขียวหวานสาดเจ้าหญิงขนาดไหน แต่ถ้าลองทำใจร่มๆ ลองนึกย้อนกลับไปดูดีๆ หรือถ้านึกไม่ออกก็ดูซ้ำ ก็จะใจเย็นขึ้น เข้าใจตัวละครนี้มากขึ้น
สำหรับผมอลิซเป็นคนซับซ้อน ซ้อนจนตัวเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นคนยังไง เป็นรัชทายาทที่ไม่พร้อมสำหรับหน้าที่ แต่ต้องฉาบเปลือกหลอกทุกคนรวมถึงหลอกตัวเอง ว่าชั้นพร้อม! ชั้นรับผิดชอบได้! ชั้นโตแล้ว! ซึ่งไม่แปลกที่เจ้าหญิงจะชอบยื่นจมูกเข้าไปในสถานการณ์สุ่มเสี่ยงอยู่บ่อยครั้ง เนื่องจากความไม่ประมาณตน
สำหรับผมตอนที่หัวร้อนที่สุดน่าจะเป็นการที่เจ้าหญิงหักกับดวิน(อีกครั้ง)เพื่อยืนยันจะไปพบพี่วิลให้ได้... แหม่ โง่จริงๆ ไม่รู้เหรอมันเป็นคนไม่ดี งี่เง่า! //เสียงก่นด่าจากผู้ชมทางบ้าน
ครับ... ก็เจ้าหญิงเค้าไม่รู้ไงครับ ถ้ารู้เค้าจะไปทำบ้าอะไรล่ะคุณ 5555
คุณอย่าลืมนะครับว่าเจ้าหญิงเค้าไม่มีจอทีวีทำภาพสโลว์ให้เห็นสายตาร้ายกาจมาตั้งแต่ร้อยเมตรแรกแบบบ้านพวกเรานะครับ แล้วนั่นก็พี่ชายที่รู้จักสนิทสนมกันมาตั้งแต่วัยเด็กนะครับ คุณไว้ใจและชื่นชมเค้ามาตลอดทั้งชีวิต อยู่ดีๆจะมาเปลี่ยนมันไม่ยิ่งประหลาดกว่าเหรอครับ? แล้วดวินเองก็แค่คนเพิ่ง(จำเป็นต้อง)รู้จักกัน ถึงจะดีแค่ไหนเทียบกันแล้วระดับความไว้ใจยังห่างเยอะครับ
ดวิน: ถึงผู้พันจะทำคะแนนหล่อ เก่ง สุภาพบุรุษ และน่าสงสารไปมากมาย ไม่ว่าจะข้ามน้ำ ลุยไฟ เขี่ยขอนไม้ วิ่งเท้าเปล่า ถูบ้าน ทำกับข้าว จ่ายค่าแกงเขียวหวานหม้อละห้าพัน(แถมนางยังงอนไม่ยอมกิน ต้องเททิ้ง) เป็นทุกอย่างให้เธอแล้วขนาดนี้ เจ้าหญิงยังทำกันด๊ายยย
แต่ก็ใช่ว่าผู้พันคนดีของเราจะไม่เคยทำอะไรผิดเลยนะครับ จากภารกิจสุดท้ายก่อนจบตอนสี่ ที่ส่งทีมไปดักเจ้าหญิงที่ห้องเจ้าชายวิล แต่จริงๆเจ้าหญิงตั้งใจจะไปหาเจ้าชายอลัน นั่นแสดงให้เห็นว่าดวินเองก็เชื่อในตัวเองมากกว่าคนอื่น ไม่ต่างอะไรกับอลิซ
อลิซไม่ยอมเชื่อสนิทใจในความสามารถของดวินยังไง ดวินเองก็ไม่ไว้ใจในการตัดสินใจของอลิซเท่าๆกัน เพราะอลิซแค่อยากจะไปเตือนน้องชายตัวเองเท่านั้น ไม่ได้คิดจะไปเผยตัวกับเจ้าชายวิลอย่างที่ดวินพาลคิด แต่ก็อีกนั่นแหละครับ เค้าจะเป็นคู่กันไม่ได้เลย ถ้าเค้าไม่ถูกสร้างมาเพื่อเติมเต็มกันและกัน เพราะในขณะที่อลิซเกือบถูกอลันจับได้ ดวินก็ไหวตัวไปช่วยทันอยู่ดี
(มีต่อนะครับ)
[ลิขิตรัก] กระทู้ตัดเกรด(เกือบ)กลางภาค... ยังไปไม่สุด แต่ก็ไม่ได้ถึงทางตัน
ก่อนอื่นต้องขออภัยในความล่าช้าก่อนเลย เพราะว่าผมต้องทำงานหาเงินมาขอน้องญาญ่านะครับ (ใช่ครับ ผมยังไม่เลิกมโน 55555)
กว่าจะได้ดูละครย้อนหลังจบตอนที่ 4 ก็เพิ่งจะเมื่อวันศุกร์เองครับ และก่อนที่ละครตอนใหม่จะมาในวันพรุ่งนี้ มันน่าจะดีกว่าถ้าเราได้อุ่นเครื่องด้วยการรีวิวสี่ตอนที่ผ่านมาซักหน่อย เพราะผมว่าตอนนี้ความรู้สึกผู้ชมหลายท่านน่าจะยังหลวมๆอยู่
หลังจากที่ตอนแรกเปิดมาค่อนข้างจะสร้างความตื่นตาตื่นใจมากทีเดียวในตอนแรก ในขณะที่ตอน 3-4 เหมือนจะเพลี่ยงพล้ำไปซักหน่อย
ซึ่งผมเห็นด้วยกับทุกคน แต่ส่วนตัวผมไม่ขอใช้คำว่า ไม่สมเหตุสมผล อย่างที่หลายๆคนพูดถึงนะครับ แต่มันคือ ความสมเหตุสมผลที่เข้าใจยาก
เอาล่ะครับ มาว่ากันที่ละคนเลยดีกว่า เริ่มจากเจ้าของมงเทพีสวนลำไยประจำสัปดาห์...เจ้าหญิงอลิซ
ละครทุกเรื่องต้องมีเทพีสวนลำไยเป็นของตัวเองครับ ขึ้นอยู่กับว่าแต่ละตอนมงนั้นจะไปลงหัวตัวละครใด และจะลงอยู่นานแค่ไหน บังเอิ๊ญ ที่เจ้าของมงดันเป็นนางเอก
แต่ผมขอการันตีเลยว่าทุกอย่างจะเป็นไปในทางที่ดีขึ้น และขอให้คนดูอย่าทอดทิ้งตัวละครตัวนี้เลยนะครับ ที่กล้าพูดเนี่ยไม่ได้อ่านเรื่องย่อมานะครับ พูดเพราะผมรักเจ้าหญิงและลำเอียงล้วนๆนะครับ (เดี๋ยวๆๆๆ
แต่ก็นั่นแหละฮะ ถึงผมจะรู้สึกอยากเอาแกงเขียวหวานสาดเจ้าหญิงขนาดไหน แต่ถ้าลองทำใจร่มๆ ลองนึกย้อนกลับไปดูดีๆ หรือถ้านึกไม่ออกก็ดูซ้ำ ก็จะใจเย็นขึ้น เข้าใจตัวละครนี้มากขึ้น
สำหรับผมอลิซเป็นคนซับซ้อน ซ้อนจนตัวเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นคนยังไง เป็นรัชทายาทที่ไม่พร้อมสำหรับหน้าที่ แต่ต้องฉาบเปลือกหลอกทุกคนรวมถึงหลอกตัวเอง ว่าชั้นพร้อม! ชั้นรับผิดชอบได้! ชั้นโตแล้ว! ซึ่งไม่แปลกที่เจ้าหญิงจะชอบยื่นจมูกเข้าไปในสถานการณ์สุ่มเสี่ยงอยู่บ่อยครั้ง เนื่องจากความไม่ประมาณตน
สำหรับผมตอนที่หัวร้อนที่สุดน่าจะเป็นการที่เจ้าหญิงหักกับดวิน(อีกครั้ง)เพื่อยืนยันจะไปพบพี่วิลให้ได้... แหม่ โง่จริงๆ ไม่รู้เหรอมันเป็นคนไม่ดี งี่เง่า! //เสียงก่นด่าจากผู้ชมทางบ้าน
ครับ... ก็เจ้าหญิงเค้าไม่รู้ไงครับ ถ้ารู้เค้าจะไปทำบ้าอะไรล่ะคุณ 5555
คุณอย่าลืมนะครับว่าเจ้าหญิงเค้าไม่มีจอทีวีทำภาพสโลว์ให้เห็นสายตาร้ายกาจมาตั้งแต่ร้อยเมตรแรกแบบบ้านพวกเรานะครับ แล้วนั่นก็พี่ชายที่รู้จักสนิทสนมกันมาตั้งแต่วัยเด็กนะครับ คุณไว้ใจและชื่นชมเค้ามาตลอดทั้งชีวิต อยู่ดีๆจะมาเปลี่ยนมันไม่ยิ่งประหลาดกว่าเหรอครับ? แล้วดวินเองก็แค่คนเพิ่ง(จำเป็นต้อง)รู้จักกัน ถึงจะดีแค่ไหนเทียบกันแล้วระดับความไว้ใจยังห่างเยอะครับ
ดวิน: ถึงผู้พันจะทำคะแนนหล่อ เก่ง สุภาพบุรุษ และน่าสงสารไปมากมาย ไม่ว่าจะข้ามน้ำ ลุยไฟ เขี่ยขอนไม้ วิ่งเท้าเปล่า ถูบ้าน ทำกับข้าว จ่ายค่าแกงเขียวหวานหม้อละห้าพัน(แถมนางยังงอนไม่ยอมกิน ต้องเททิ้ง) เป็นทุกอย่างให้เธอแล้วขนาดนี้ เจ้าหญิงยังทำกันด๊ายยย
แต่ก็ใช่ว่าผู้พันคนดีของเราจะไม่เคยทำอะไรผิดเลยนะครับ จากภารกิจสุดท้ายก่อนจบตอนสี่ ที่ส่งทีมไปดักเจ้าหญิงที่ห้องเจ้าชายวิล แต่จริงๆเจ้าหญิงตั้งใจจะไปหาเจ้าชายอลัน นั่นแสดงให้เห็นว่าดวินเองก็เชื่อในตัวเองมากกว่าคนอื่น ไม่ต่างอะไรกับอลิซ
อลิซไม่ยอมเชื่อสนิทใจในความสามารถของดวินยังไง ดวินเองก็ไม่ไว้ใจในการตัดสินใจของอลิซเท่าๆกัน เพราะอลิซแค่อยากจะไปเตือนน้องชายตัวเองเท่านั้น ไม่ได้คิดจะไปเผยตัวกับเจ้าชายวิลอย่างที่ดวินพาลคิด แต่ก็อีกนั่นแหละครับ เค้าจะเป็นคู่กันไม่ได้เลย ถ้าเค้าไม่ถูกสร้างมาเพื่อเติมเต็มกันและกัน เพราะในขณะที่อลิซเกือบถูกอลันจับได้ ดวินก็ไหวตัวไปช่วยทันอยู่ดี
(มีต่อนะครับ)